6. Kidnapping

Idę w stronę odgłosów. Płoszę atakujących, którzy pochylali się nad dziewczyną. Zaczynają uciekać. Wyciągam dwa pistolety. Lekki uśmiech na ustach i strzelam. Tryska krew, obydwoje padają na ziemie. Klękam obok Hope. Jest pobita i to dotkliwie. Ma podarte rajstopy. Biorę ją na ręcę i zakamarkami udaję się do domu. Kopniakiem otwieram drzwi i kładę blondynkę na sofie. Jej przyjaciółki od razu odkażają rany. Max przenosi ją do pokoju gościnnego.
- Znalazłem ją nad rzeką. Zabiłem tych co do niej się dowalali. - mówię a Tom kiwa głową.
- Dobrze postąpiłeś. - kiwa głową.

Tydzień później

Hope dochodzi do siebie. Pobili ją, i gdzieś przytrzymywali. Schodzę na dół, gdzie wszyscy siedzą.
- Nathan, jesteś najlepszy. Dziewczyny porwą siostrzenicę Nathalie, a my bratanka Marc'a. Ty się nim odpowiednio zajmiesz, słyszysz? - mówi powoli Tom a ja kiwam ze zrozumieniem głową.
Jak Parker powiedział, tak też robią. Zostaję sam w domu. Nogi zakładam na stół, Hope śpi w pokoju. Musi odpoczywać. Max wie że coś jest między nami. Nawet lepiej, nie mogę tego dłużej w sobie nosić. To nie dla mnie. Słyszę lekkie kroki na schodach, po czym dziewczyna siada obok.
- Miałaś leżeć. - karcę ją wzrokiem.
- Nie chcę, nudzę się, a tak poza tym tam nikogo nie ma. - wzrusza ramionami. Nakłada na siebie koc, po czym owinięta w niego lekko zasypia. Głaszczę ją po głowie i lekko całuję ją w policzek. Wyłączam telewizor. Wstaję, akurat w tej chwili wpada Jay który każe mi iść do piwnicy. Z uśmiechem na twarzy tam się kieruję, gdzie widzę pokaźny widok. Za ręce liną do sufitu przywiązany bratanek Marc'a - Rick. Ma na sobie tylko spodnie, jest jeszcze nieprzytomny. Gestem dłoni każę odejść Tomowi, Maxowi i Seevowi. Zostawiają nas a ja opieram się o ścianę z skrzyżowanymi rękoma. Po około 10 minutach, młodszy Sanviego się budzi. Spogląda na mnie zdziwiony a jednocześnie przerażony. Rozglądam się po pomieszczeniu, jakie szczęście że mamy piwnicę dzwiękoszczelną. A raczej miejsce tortur, lub kto jak woli. Podchodzę do stolika, na którym jest dużo narzędzi. Biorę do ręki skalpel i podgrzewam jego ostrze pod ogniem.
- Wiesz, lubię zadawać ból. - stwierdzam patrząc na rzeżący się metal.
- Zabij mnie, proszę. - błaga 20-latek.
- Śmierć będzie dla ciebie wybawieniem. A ja nie chcę abyś na razie umierał. - szepczę mu do ucha i przykładam palący przyrząd do skóry chłopaka. Jego krzyk wypełnia całe pomieszczenie.


Napisany jakieś parę dni temu, więc dodaję. LOL
Ajm sadysta ^^ Aj lajk :D
Sykesówna ♥ - różowe gacie *__* huehuehue xd 
Do następnego <3