5. I follow you, my love.

Szukamy ją już od dwóch dni. Ani śladu po Hope Fay. Zagłębiłem się nawet w najczarniejsze zakamarki tej pracy. Nic. Idę żując gumę przez ulicę. Wspominam chwilę spędzone z nią. I tę noc. Najpiękniejszą i najlepszą w moim życiu. Szkoda że wszystko się tak później potoczyło... Może byśmy byli parą? Wiem że wtedy w jej sercu kiełkowała miłość do mnie. Niestety, pewnie się wysuszyła. Wyrzucam gumę na chodnik, nie chce mi się jej podnosić. Pewnie jakiś dziadek się przyczepi. Mam rację.
- Młodzieńcze, podnieś to! - nakazuje "miły" staruszek. Przewracam oczami.
- Z ziemi się nie podnosi. - odburkuję a on stuka laską. Zaczynam się śmiać. - Ogarnij się dziadku, bo zaraz nie będzie tak przyjemnie. - odchodzę. Zatkało pana porządnie. Po paru minutach dochodzę do domu, grzecznie wchodzę żeby nie rozwalić framugi tak jak ostatnio po porządnej imprezie. Zdejmuję skórzaną kurtkę i ze spuszczonym wzrokiem wchodzę do salonu. Unoszę brew, kiedy widzę współpracę Cat i Blair oraz chłopaków. Przeszukują wszelkie informacje na Jej temat. Dochodzi do mnie że zakochałem się w niej. Ale praktycznie nic na jej temat nie wiem. Wzdycham, co nie umyka Tomowi. Patrzy na mnie wzrokiem tatusia. Siadam przy nich, biorę jedną z kartek do ręki.
Hope Fay, lat 19. Narzeczona Nathana Sykesa lat 19. 
Gorzka łza leci po moim policzku. Pierwszy raz od dawna. Jestem twardy, jestem zabójcą. A jednak, jeśli chodzi o sprawy miłosne jest mi ciężko. Może dlatego że jak byłem mały widziałem na moich oczach gwałt i morderstwo. Może dlatego że w szkole byłem wyrzutkiem. Może dlatego że mnie mój ojciec nienawidził. Może dlatego że Jessica mnie pobiła. To mnie być może ukierunkowało na zabijanie. Czuję ciepły, delikatny dotyk na mojej ręce. Dłoń Cat. Patrzy na mnie z nieukrywaną troską. No tak, pewnie się rozkleiłem. Wstaję gwałtownie, odganiam od siebie przytłaczające myśli. Idę do piwnicy. Otwieram kute z żelaza drzwiczki. Skręcam w lewo i wpisuję kod do sejfu. Moim oczom ukazuje się rząd noży oraz katan, kolejne dwa zwykłych, krótkich pistoletów, następne dwa pistoletów snajperskich, aż na końcu inne rodzai broni oraz zapasy naboi. Wybieram dwa pistolety, które chowam w bokserki. Mój stary odkładam, po czym wracam na górę. Uśmiecham się lekko do moich towarzyszy. Wychodzę z domu i kieruję się do ruin na obrzeżach Londynu. Lubię to miasto za klimat. Ten mroczny i tajemniczy klimat. Grząski piasek chrupocze pod moimi nogami. Docieram do miejsca i siadam na dużym kamieniu. Wpatruję się w wody Tamizy. Naglę słyszę jakieś pojękiwania. Idę w tamtą stronę...


Nie czuję że rymuję xd
Jestem w szpitalu, ale dodaję bo miałem napisanego go, więc czemu nie dodać :3
A wifi tu jest, więc na maksa korzystamy ^^
Mój tumblr --> http://sweetytigermommy.tumblr.com/
Mój drugi blog o TW --> blog-thewanted.blogspot.com
Do następnego <3