Prolog

Szybkim krokiem idę do kawiarni, gdzie czeka jeden z ochroniarzy szefa. Siadam obok niego przy barze, z nosa lekko ściągam okulary. Widzę siebie w odbiciu, włosy postawione do góry, niebiesko-zielone tęczówki spoglądają na odbicie. Przenoszę wzrok na "posłańca".
- Macie za zadanie zabić trzy członkinie K-Mart. - mówi powoli a ja kiwam głową. - W tej kopercie są ich zdjęcia. Szybko i po cichu. Rozumiesz?
- Tak, rozumiem. Jestem profesjonalistą, nie bój się Mike. - stwierdzam i odpakowuję białą kopertę. Pierwsze zdjęcie przedstawia brunetkę. Pod zdjęciem podpis "Cat Jones". Kolejne zdjęcie trafia do mojej ręki, tym razem na nim jest blondynka o bardzo jasnych oczach ~ Blair Vickerson. Na końcu biorę do ręki fotografię, która przedstawia osobę, którą tak dobrze znam.
- Hope... - szepczę, a Mike szturcha mnie.
- Ładne imię, ale ona jest najważniejsza z nich. Musimy mieć pewność że będzie nie żyć.
- Mhm. - odpieram i chowam obrazki do kieszeni kurtki. Z powrotem zakładam moje Ray-Bany i wychodzę z budynku. Lekkim krokiem idę przed siebie. Przechodzę przez park, mijają mnie rozbawione dzieci. Nagle coś przykuwa moją uwagę. Jedna z ofiar, dokładniej panna Fay. Idę w jej kierunku, zachowując bezpieczną odległość. Instynktownie wkładam rękę do kurtki, gdzie moją skórę dotyka chłód metalu. Chłód pistoletu. Idę cały czas za nią, śledzę ją. Po kilkunastu minutach, dociera do domu mieszkalnego. Coś grzebie przy domofonie, a następnie wchodzi do środka. Wchodzę za nią i schodzę po schodach w dół. Blondynka wita się z przyjaciółkami. Robię telefonem zdjęcie i ulatniam się, aby mnie nie zobaczyły. Po 20 minutach jestem w moim, a raczej naszym domu. Odkładam pistolet i nóż wojskowy na stoliku w pokoju. Ściągam buty i kurtkę. Zostawiam fotografie na stole w salonie, aby chłopacy je zobaczyli. Nalewam soku pomarańczowego do szklanki i oparty o blat stołu piję go. Słyszę wystrzał z broni, biorę więc moją i wybiegam przed dom. Strzelam do zakapturzonej postaci, ta jednak ucieka. Podchodzę do skrzynki na listy, w którym znajduje się jakiś papier. Wyciągam go z przegródki i na spokojnie czytam go na kanapie. To co tam się znajduje, przeraża mnie i zaciekawia...


Nie mam talentu do prologów...
Zobaczymy kiedy będzie następny rozdział, wszystko zależy od was. ^^